Dieta na łuszczycę – czy działa?

Dieta na łuszczycę może być istotnym elementem uzupełniającym terapię tej choroby dermatologicznej. Właściwie zbilansowana dieta może skutecznie wyciszać objawy choroby i minimalizować jej uciążliwe dolegliwości. Jak powinna zatem wyglądać dieta dla chorych na łuszczycę, jadłospis jakie produkty powinien uwzględniać?

Dieta na łuszczycę - co można jeść?

Dieta na łuszczycę powinna być przede wszystkim bogata w następujące makro- i mikroelementy:

• białko wysokiej jakości,
• cynk,
• błonnik,
• selen,
• witaminy C, A, E i z grupy B,
• polifenoli.

Dieta na łuszczycę powinna być przede wszystkim bogata w warzywa i owoce. Nie powinno w niej także zabraknąć pestek, orzechów i nasion. Dobrym wyborem są produkty zbożowe gruboziarniste (np. w formie pieczywa). Wśród polecanych składników wymienia się: awokado, gorzkie kakao czy siemię lniane. Ważną rolę odgrywają także oleje, w tym oliwa z oliwek czy olej rzepakowy. Pomocne w leczeniu są także tłuste ryby: łosoś, śledź, makrela, halibut, które stanowią cenne źródło kwasów omega-3.

Sprawdź co zrobić z problemem łuszczącej się skóry

Dieta na łuszczycę - czego unikać?

Dieta na łuszczycę to nie tylko produkty, które powinny się znaleźć w codziennej diecie, ale także grupy produktów, których należy unikać. Przede wszystkim należy zmniejszyć spożycie czerwonego mięsa, zwłaszcza jeśli występuje w formie przetworzonej. Dodatkowo niewskazane jest spożywania dużej ilości nasyconych kwasów tłuszczowych, tłuszczów trans czy cukrów prostych. Całkowicie należy zrezygnować ze słodkich napojów i alkoholi.

Niewskazane są również słodycze czy pokarmy typu fast food. Przy łuszczycy warto również ograniczyć picie kawy, a także produktów, które zawierają związki siarki np. fasolki oraz grochu.

Wbrew pozorom nie wszystkie owoce są pożądane. Przy łuszczycy lepiej ograniczyć owoce takie jak: jagody, truskawki, pomarańcze i ananasy. Warto również pamiętać, że dietę należy komponować indywidualnie. Mimo że istnieją związki i produkty, które mają potwierdzony korzystny lub niekorzystny wpływ na skórę łuszczycową, to organizm może indywidualnie reagować na ich podanie. W związku z tym dieta powinna być skomponowana indywidualnie dla każdego pacjenta z uwzględnieniem jego potrzeb, jak i preferencji smakowych.

Dieta na łuszczycę – przepisy i ich skuteczność

Jeśli chodzi o dietę na łuszczycę, przepisy powinny być proste i łatwe w przygotowaniu. Badania dowodzą, że odpowiednio skomponowana dieta może mieć istotny wpływ na poprawę kondycji skóry i redukcję objawów choroby. Aby dieta na łuszczycę przyniosła oczekiwany skutek, wymaga jednak profesjonalnego przygotowania. W związku z tym jej układaniem powinien się zając dietetyk kliniczny. Poza dietą należy również uwzględnić leczenie konwencjonalne. Większość pacjentów z łuszczycą stosuje leczenie farmakologiczne, w tym również leczenie zewnętrzne. Dla skóry ważna jest również odpowiednia pielęgnacja, która zachowuje odpowiednie proporcje pomiędzy złuszczaniem a nawilżaniem skóry.

Dieta niskowęglowodanowa na łuszczycę – o czym musisz wiedzieć

Dieta niskowęglowodanowa na łuszczycę głównie opiera się na ogólnych i racjonalnych zasadach zdrowego odżywiania, ze szczególnych naciskiem na utrzymanie prawidłowej masy ciała. Jest to bardzo ważne, ponieważ otyłość wpływa na przewlekłe stany zapalne organizmu (charakterystyczne przy łuszczycy), które jeszcze bardziej nasilają objawy choroby łuszczycowej. Ponadto, ograniczenie węglowodanów w diecie, może także pomóc w redukcji stanów zapalnych. Ze względu na to, że węglowodany są przekształcane w organizmie do glukozy, podnoszą poziom cukru we krwi, a to może właśnie prowadzić do stanów zapalnych.

Diety niskowęglowodanowe nie wprowadzają ścisłych zaleceń, co do ilości spożywanych kalorii, czy sposobu przyrządzania posiłków. Najważniejsze jest w niej dostarczanie do organizmu adekwatnie małych porcji węglowodanów, a uzupełnianie niedostatków kalorii, większym spożyciem zdrowych tłuszczów oraz białka.

Są różne typy diet niskowęglowodanowych. Należy zwrócić uwagę na to, że minimalna ilość węglowodanów do pracy mózgu to 130 g. Jednak przy spożyciu węglowodanów na poziomie 20-50 g dziennie, ciało ludzkie przechodzi w stan ketozy. Gdzie podstawowym źródłem energii dla wszystkich obecnym w organizmie komórek, stają się nagle produkty metabolizmu tłuszczu (tzw. ketonowe ciała), a nie jak do tej pory produkty metabolizmu węglowodanów, czyli glukoza.

Rzeczywiście, dieta niskowęglowodanowa ma wpływ, u co niektórych osób, na kondycję skóry przy łuszczycy i pewnych chorobach skórnych. Ograniczanie ilości spożywanych węglowodanów do około 50-100 gramów dziennie, powinno zmniejszyć stężenie insuliny we krwi i wpłynąć na poprawę stanu Twojego ciała.

Dieta niskowęglowodanowa na łuszczycę – jak stosować, by poprawić wygląd skóry?

Niezależnie od odmiany diety niskowęglowodanowej, w przypadku zmian łuszczycowych, zawsze należy bazować na żywności jak najbardziej naturalnej. A w szczególności ma zawierać:

• Białko – znajdziemy je np. w: nabiale o niskiej zawartości węglowodanów (ser feta, twaróg), a także nieprzetworzonym mięsie, rybach, jajach, czy tofu.
• Zdrowe tłuszcze – warto ich szukać np. w: migdałach, kokosie, oliwie z oliwek, orzechach, avocado, masłach orzechowych.
• Warzywa o niskiej zawartości węglowodanów, typu: brokuły, szpinak, sałata, kalafior, czy papryka.
• Pełnoziarniste produkty, takie jak: pełnoziarnisty ryż, chleb z pełnego ziarna, kasze.

Przykładowe dania i potrawy, które można zjeść podczas stosowania diety niskowęglowodanowej na łuszczycę to np.: sałatki z warzyw, grillowane mięso z pieczonymi warzywami, sałatki owocowe, omlety z warzywami, sałatki z tofu czy sałatki z rybami.

Jeśli chcesz ściśle przestrzegać zalecanego spożycia, musisz dokładnie poznać tabele wartości odżywczych produktów, a dodatkowo przeliczać węglowodany w posiłkach. Aby ściśle przestrzegać zalecanego spożycia węglowodanów, konieczne jest zapoznanie się z tabelami wartości odżywczej produktów spożywczych i zliczanie węglowodanów w posiłkach. Pamiętaj, że do węglowodanów nie wlicza się błonnika – jedynie te przyswajalne w przewodzie pokarmowym. Jeśli bardzo dokładnie chcesz kontrolować spożycie węglowodanów, możesz skorzystać ze specjalistycznych aplikacji na smartfona, albo z kalkulatora internetowego.

Składniki odżywcze wspierające leczenie łuszczycy

Każdy chorujący na łuszczycę dobrze wie, że najważniejsza jest terapia zewnętrzna, jednak nie można zrezygnować również z kluczowych składników, które wzmacniają od wewnątrz organizm:

• witamina D – łagodzi zmiany skórne,
• antyoksydanty – skutecznie kondycjonują stan i wygląd skóry,
• wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 – mają udowodnione właściwości przeciwzapalne.

Żelazna zasada w diecie niskowęglowodanowej na łuszczycę to długie przegryzanie oraz żucie spożywanego jedzenia, czyli powolne jedzenie. Postępując w ten sposób, pobudzany jest ośrodek sytości znajdujący się w podwzgórzu. Takie celowe działanie zmniejsza porcje spożywanego jedzenia.

To nie wszystko, taka dieta niskowęglowodanowa na łuszczycę nie powinna jednak trwać długo, góra 7-21 dni, aby nie wpłynąć źle na swoje zdrowie. Dużo zależy od stanu, w jakim znajduje się aktualnie organizm, dlatego tak ważny jest ciągły kontakt ze specjalistą. Przed rozpoczęciem diety, skonsultuj się z lekarzem lub dietetykiem! Dieta niskowęglowodanowa może nie być odpowiednia dla każdego pacjenta i może mieć negatywne skutki uboczne, takie jak biegunka, czy problemy z trawieniem.

Podsumowując, dieta na łuszczycę może mieć istotne znaczenie w kontekście walki z chorobą. Jednak, aby przyniosła oczekiwane rezultaty, powinna być zaplanowana przez dietetyka klinicznego.

---

Bibliografia:

1. Owczarczyk-Saczonek A., Placek W.; Łuszczyca jako choroba autoimmunologiczna; Przegl. Dermatol 2014, 101, 278–287DOI: 10.5114/dr.2014.45121.
2. Romańska-Gocka K.; Farmakoterapia Łuszczycy; Terapia i leki, Tom 65, nr 9, 2009, s: 647-654.