Łupież na głowie

Łupież na głowie to potoczna nazwa na bardzo często spotykaną chorobę owłosionej skóry głowy. Łupież na głowie może pojawić się przy wszystkich typach skóry i włosów, u obojga płci. Choroba polega na nadmiernym złuszczaniu się naskórka na skórze głowy. Jakie przyczyny prowadzą do łupieżu oraz jak się go skutecznie pozbyć?

Łupież duże płaty

Jak powszechnie kojarzymy łupież? Duże płaty o białym kolorze, które odrywają się od skóry głowy i osypują na ubranie. To najpopularniejsza i najlżejsza postać łupieżu – sucha odmiana łupieżu skóry głowy, zwana również łupieżem zwykłym. Łupież suchy (pityriasis simplex) charakteryzuje się drobnopłatkowym złuszczaniem skóry głowy. W jego wyniku powstają szarobiałe i sypkie łuski na czubku głowy oraz w okolicach skroni. Czasem towarzyszy im wysuszenie i łamliwość włosów. Niekiedy ta postać łupieżu występuje także w okolicy brwi i powiek oraz na policzkach.

Rodzaje łupieżu na głowie

Łupież na skórze głowy występuje w dwóch rodzajach. Mamy niegroźną odmianę suchą i tłustą łupieżu. W tłustej odmianie łupieżu łuski nie odrywają się, lecz mocno przylegają do skóry i mają nie białe, lecz żółte zabarwienie. Łupież tłusty ma przykre konsekwencje – może prowadzić do wyłysienia.

Łupież suchy nie jest groźny, ale wygląda nieestetycznie, co jest bardzo krępujące i obniża poczucie atrakcyjności, dlatego należy go zwalczać.

Przyczyny łupieżu

Przyczyny łupieżu to przede wszystkim nadmierne namnażanie się grzybów drożdżakowych z rodziny Malassezia. Powodują one zbyt szybkie odnawianie się komórek naskórka, które prowadzi do gromadzenia się komórek na skórze i ich późniejszego odrywania się. Dodatkową rolę odgrywa uszkodzenie bariery wodno-lipidowej pod wpływem działania czynników zewnętrznych, takich jak silne detergenty myjące, klimatyzacja, twarda woda, przy równocześnie niskiej produkcji przez organizm czynników nawilżających i natłuszczających skórę. Gdy procesy regeneracyjne nie są w stanie się uporać z przesuszenie i szybkimi przemianami komórkowymi naskórka, na skórze pojawia się łupież – grube płaty.

Sprawdź też: Objawy łupieżu pstrego

Jak się pozbyć łupieżu?

Niektóre rodzaje łupieżu są trudne w leczeniu, dlatego najlepiej kurację prowadzić pod okiem doświadczonego dermatologa lub trychologa, ponieważ zdarza się, że np. łupież suchy i tłusty występują na zmianę.

W leczeniu łupieżu owłosionej skóry głowy wykorzystuje się substancje o działaniu:

• przeciwgrzybicznym (np. klimbazol, ketokonazol),
• przeciwzapalnym (cyklopiroks),
• cytostatycznym (siarczek selenu, dziegcie brzozowe) – regulują proces odnowy komórkowej,
• działające złuszczająco (np. dziegcie brzozowe, kwasy mlekowy i salicylowy, rezorcyna).

I to ich należy szukać w preparatach na łupież.

Sposób na łupież – szampon na łupież

Jaki jest najwygodniejszy i najskuteczniejszy sposób na łupież? – szampon przeciwłupieżowy. Aby szampon na łupież działał, powinien posiadać w składzie substancje zwalczające przyczyny łupieżu i odbudowujące kondycję chorej skóry.

Warto więc szukać następujących składników:

• Siarczek selenu – hamuje rozwój łupieżu, ponieważ zawiera przeciwgrzybiczną substancję zwalczającą infekcję drożdżakami. Dodatkowo przeciwdziała nadmiernym podziałom komórkowym, ograniczając złuszczanie i świąd skóry.
• Glinka biała Montmorillonite – pochodząca z naturalnych minerałów francuska glinka oczyszczająca. Bogata w mikroelementy, w tym zabliźniający uszkodzenia tlenek glinu. Ujędrnia skórę i poprawia koloryt cery. Odpowiednia dla cery suchej, wrażliwej i naczyniowej, gdyż nie narusza bariery hydro-lipidowej.
• Witamina E – antyoksydant, który zapobiega utlenianiu się lipidów. Chroni także przed wolnymi rodnikami błony komórkowe komórek naskórka, silnie regeneruje skórę.

W leczeniu łupieżu zwykłego  najczęściej zaleca się szampony przeciwłupieżowe. Trzeba jednak wiedzieć, że nie należy ich stosować zbyt często. Zazwyczaj wystarczy aplikacja 2-3 razy w tygodniu. Zbyt częste stosowanie szamponu na łupież może pogłębić problem, ponieważ substancje przeciwgrzybiczne w nadmiarze zbyt silnie wysuszą skórę. Z czasem skóra może się także przyzwyczaić do substancji aktywnej i przestać na nią reagować. Wtedy taki szampon przestaje być skuteczny i należy zmienić go na preparat z substancją czynną z innej kategorii – mówi Marta Urbanowicz, kosmetolog

Szampon na łupież Pityver

Powyższe składniki, pozyskane z surowców naturalnego pochodzenia, znajdziemy w szamponie na łupież pstry Pityver. Naturalny skład sprawia, że Pityver jest dobrze tolerowany przez wszystkie typy skóry i aktywnie eliminuje łupież. Warto jednak oprócz szamponu zastosować także inne preparaty z zestawu Pityver, a są to płyn do owłosionej skóry głowy oraz emulsja do ciała. Dlaczego? Produkty mają świetną konsystencję, świetnie się wchłaniają, wzajemnie się uzupełniają i powodują, że objawy nie są tak dokuczliwe. Warto zastosować cały zestaw szczególnie wtedy, gdy zmiany są rozległe oraz wtedy, gdy szybko chcemy pozbyć się choroby. Znajdziemy w nich np. selen, cynk, sól epson, czy mleczan sodu. Składniki te szybko zwalczają grzyba, łagodząc też uciążliwe objawy choroby.

SPRAWDŹ SZAMPON PITYVER

Jego działanie doceniają konsumenci:

Miałam problem z łupieżem na głowie, ponieważ zaleczony, po dwóch tygodniach znów wracał. Z polecenia koleżanki użyłam szamponu Pityver, jako ostatnią deskę ratunku. To był strzał w dziesiątkę, po problem w końcu skończył się definitywnie – mówi pani Alicja z Nowego Targu.

Od jakiegoś czasu mam duży problem z łupieżem, bo w pracy muszę nosić kask. W aptece polecono mi szampon na łupież Pityver. Ulga od swędzenia przyszła po pierwszym użyciu, a po kilku zastosowaniach łupież zniknął – mówi pan Marek z Warszawy.

Domowe sposoby na łupież

Domowe sposoby na łupież na głowie również okazują się skuteczne w zwalczaniu tego defektu.

Na łupież na głowie szczególnie warto wypróbować:

• olej z czarnuszki – „złoto faraonów” działa przeciwzapalnie i przeciwdrobnoustrojowo – zwalcza drożdżaki wywołujące łupież. Ponadto czarnuszka reguluje podziały komórek naskórka, a tym samym ogranicza powstawanie łuski łupieżowej. Korzystnie wpływa także na włosy. Ogranicza ich wypadanie i stymuluje wzrost nowych włosów.
• płukankę z octu – ocet od wieków jest znany z właściwości przeciwgrzybicznych. Co więcej, zawarty w nim potas i enzymy koją i ograniczają swędzenie skóry głowy. Ocet domyka także łuskę włosów, dzięki czemu zyskują blask i ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Ocet można także wetrzeć w skalp na pół godziny przed myciem włosów.
• napar z tymianku – zioło to działa grzybobójcze i przeciwzapalnie, dlatego doskonale ograniczy rozwój grzybów z rodziny Malassezia. Łyżeczkę tymianku zalewamy wrzątkiem i parzymy 10 minut.  Po przestudzeniu, wmasowujemy w umytą skórę głowy i pozostawiamy bez spłukiwania do wyschnięcia. Napar można stosować po każdym myciu.
• czosnek – niezawodnym domowym sposobem na łupież jest również pasta z czosnku. Osoby o skórze wrażliwej powinny go rozcieńczyć wodą. Czosnek należy stosować tylko raz w tygodniu, gdyż jego mocne właściwości bakteriobójcze i grzybobójcze stosowane częściej mogłyby podrażnić skórę.
• pasta z sody i jogurtu – jogurt działa na skórę kojąco, ogranicza świąd towarzyszący łupieżowi oraz łagodzi drażniące działanie sody, która posiada silne właściwości grzybobójcze.

Domowe sposoby na łupież na głowie często nie wystarczą jednak, aby definitywnie i szybko pozbyć się problemu. Dlatego wygodniejszym i pewniejszym sposobem będzie stosowanie profesjonalnego szamponu na łupież. Szampon na łupież ma starannie opracowaną formułę i zawiera równocześnie kilka składników o właściwościach zwalczających łupież na głowie, dlatego kuracja nim przyniesie zadowalające efekty szybciej, niż stosowanie domowych sposobów na łupież, a dodatkowo – szampon na łupież stosowany profilaktycznie jeszcze przez pewien czas – sprawi, że łupież nie będzie powracał.

Łupież skóry głowy to częsta, ale na szczęście, niegroźna przypadłość. Ponieważ obniża poczucie atrakcyjności i krępuje, należy go zwalczać. Najwygodniejszym sposobem, aby usunąć łupież na głowie będzie stosowanie szamponu na łupież.

Podsumowanie

Niezależnie od rodzaju łupieżu, zawsze powodują go grzyby z rodziny malassezia furtu. Warto zatem skonsultować się z dermatologiem. Oprócz tego dobrym rozwiązaniem jest szampon i inne preparaty np. z kwasem mlekowym, selenem, czy cynkiem. Godne uwagi są także domowe sposoby. Ważna jest jednak systematyczność w ich stosowaniu, tylko w ten sposób można w miarę szybko uporać się z chorobą.

FAQ

1. Jak leczy się łupież na głowie?

Podstawą leczenia łupieżu na głowie są szampony na łupież z substancjami przeciwgrzybicznymi, cytostatycznymi i przeciwzapalnymi. Należy je stosować 2-3 razy w tygodniu. Warto wybierać produkty, które są równocześnie delikatne dla skóry i działają kojąco, ponieważ jedną z przyczyn prowadzących do łupieżu jest także naruszenie funkcji ochronnych bariery wodno-lipidowej. Sprawdzą się więc szampony z naturalnymi substancjami aktywnymi, np. szampon na łupież Pityver, które są skuteczne, ale delikatne dla skóry.

2. Czy łupież jest zaraźliwy?

Zależy od odmiany łupieżu. Łupież suchy i tłusty dotykające owłosioną skórę głowy nie są zaraźliwe, ale już łupież pstry dotykający skórę ciała – tak.

3. Z jakimi chorobami bywa mylony łupież na głowie?

Tłusty łupież pojawia się w przebiegu łojotokowego zapalenia skóry głowy i najczęściej bywa mylony z tą chorobą. Dlatego w razie wątpliwości należy udać się do dermatologa w celu postawienia trafnej diagnozy.

---

Bibliografia

1. Zawirska A. Grzyby z rodzaju Malassezia. Nowe informacje. Post Dermatol Alergol 2004; 2: 97-103
2. Wcisło-Dziadecka B., Lis-Święty A., Trzmiel D. Dandruff and seborrhoeic dermatitis of the scalp – pathogenesis, clinical Picture and therapeutic aspects. Post Dermatol Alergol 2007; XXIV, 2: 59–64
3. Woźniak M., Nowicki R.,  Rola grzybów Malassezia spp. w etiopatogenezie chorób skóry, 2007
4. Faergmann J., Rola drożdżaków rodzaju Malassezia w chorobach skóry, 2004
5. Baran E., Szepietowski J., Maleszka R. i wsp. Łojotokowe zapalenie skóry i łupież: konsensus postępowania terapeutycznego. Wytyczne rekomendowane przez Polskie Towarzystwo Dermatologiczne. Dermatol Klin 2006; 8: 229-34