Łupież pstry głowy – przyczyny, objawy, leczenie

Łupież pstry głowy to choroba dotykająca skórę głowy, wywołana przez grzyby drożdżopodobne z rodziny Malassezia furfur. Łupież pstry głowy to uciążliwa dolegliwość dermatologiczna, której wyleczenie wymaga kompleksowego stosowania naturalnych dermokosmetyków. W poniższym artykule znajdą Państwo informacje o tym, jakie są przyczyny łupieżu pstrego głowy, czym się objawia, jak go wyleczyć oraz jak dbać o skórę głowy z łupieżem pstrym.

Łupież pstry głowy – przyczyny występowania i objawy choroby.

Łupież pstry głowy to choroba skóry, której przyczyną jest wystąpienie drożdżaków z rodziny Malassezia. Łupież pstry głowy występuje zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet, jednak przeważnie chorują na niego młodzi dorośli, którzy są po okresie dojrzewania. Występowanie łupieżu pstrego głowy u młodych dorosłych wiąże się ze zmianami warstwy tłuszczowej skóry, która ma miejsce w okresie dojrzewania. Choroba ta bardzo rzadko pojawia się u dzieci.

W poniższej tabeli przedstawiamy skuteczne składniki, których warto szukać w dobrej jakości preparatach.

Łupież pstry głowy objawia się wystąpieniem na skórze plam, przyjmujących barwę od jasnoróżowej, jasnobrązowej do ciemnego brązu.

Plamy w przypadku łupieżu pstrego głowy mają nieregularny kształt, a skóra nie opala się w miejscu ich wystąpienia. Pojawieniu się brązowych plam na skórze, towarzyszy łuszczenie się skóry, świąd oraz uczucie pieczenia. Objawem towarzyszącym pojawienia się łupieżu pstrego głowy jest wzmożone wypadanie włosów. Warto zwrócić uwagę na to, że obszarem ciała, od którego często rozpoczyna się infekcja łupieżu pstrego, jest klatka piersiowa.

Inne obszary ciała atakowane przez tę chorobę to:

• brzuch,
• szyja,
• ramiona,
• twarz,
• głowa.

Łupież pstry głowy – jak dbać o skórę głowy?

Łupież pstry głowy to uciążliwa i nieestetyczna dolegliwość. Brązowe plamy, będące jej objawem mogą powodować wstyd, a swędzenie i pieczenie utrudniać codzienne funkcjonowanie. Podczas procesu leczenia, warto stosować preparaty, które złagodzą wyżej wymienione objawy. Proces leczenia będzie wtedy mniej bolesny oraz bardziej komfortowy. To właśnie z tego powodu, dbanie o skórę głowy w trakcie takiej dolegliwości, jak łupież pstry głowy jest bardzo ważne. Dla przykładu, gdy dopuścimy do przetłuszczenia się włosów, wytworzony w ten sposób łój, będzie pożywką dla grzybów. Grzyby dzięki dostępowi do łoju będą się rozrastać, czyli przenosić na kolejne partie ciała.

Aby nie dopuścić do takich sytuacji należy stosować preparaty dostosowane do okoliczności, czyli szampony na łupież pstry i płyny do skóry głowy z naturalnymi składnikami przeciwgrzybiczymi. Im większa zawartość składników aktywnych w nich zawartych, tym większa gwarancja pozbycia się drożdżaka. Szampony i płyny do skóry głowy nie powinny zawierać szkodliwych chemicznych składników, które podrażniają skórę. Pożądana w tych preparatach jest duża ilość składników aktywnych pochodzenia naturalnego, które oprócz zwalczania grzyba, tworzą warstwę ochronną, zapobiegającą wnikaniu w jej powierzchnię kolejnych drobnoustrojów.

Składniki te posiadają także właściwości nawilżające, oczyszczające oraz łagodzące.

Naturalne składniki aktywne, które powinny znaleźć się w składzie szamponu do skóry głowy, to między innymi: glukonian cynku, sól Epsom i siarczek selenu.

Łupież pstry głowy to dolegliwość atakująca zarówno skórę, jak i włosy. Zmagając się z tą chorobą, nie wolno nam zapomnieć o stosowaniu preparatów, które zadbają o skórę głowy. Wiele osób zapomina o włosach, a niedbanie o skórę głowy może osłabić cebulki włosów, co zwiększy częstość ich wypadania. – mówi Marta Urbanowicz, kosmetolog

Łupież pstry głowy – proces leczenia i profilaktyka.

Łupież pstry głowy to choroba wywoływana przez grzyby, które poprzez rozmnażanie, przenoszą się na kolejne części ciała. Z tego powodu ważne jest szybkie podjęcie się leczenia. Łupież pstry głowy jest chorobą nawrotową, co oznacza, że raz wyleczony może powrócić. W leczeniu łupieżu pstrego głowy ważne jest więc kompleksowe stosowanie dermokosmetyków, zawierających naturalne składniki przeciwgrzybicze. Kompleksowe działanie polega na stosowaniu dermokosmetyków nie tylko w miejscu wystąpienia plam, ale również na zdrowe obszary skóry.

Dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie całego zestawu preparatów do walki z problemem np. z firmy Pityver. Znajdziemy w nim szampon, płyn do owłosionej skóry głowy oraz emulsję do ciała. Jest to szczególnie ważne w sytuacji, gdy zmiany są bardzo rozległe, lub też, gdy nie chcemy dopuścić do pogłębienia się choroby. W tych preparatach są skuteczne składniki, takie jak: siarczek selenu, sól epson, glukonian cynku, olej kokosowy, czy ekstrakt z chmielu. Dzięki temu objawy szybko ustępują, a skóra staje się zdrowa i zregenerowana.

Dzięki zestawowi Pityver pokonałam łupież pstry, który z uporem nawracał. Kuracja Pityver przyniosła skuteczne i długofalowe efekty. Zaletą kosmetyków, jest ich kompleksowe działanie, które nie tylko pomogło mi usunąć łupież, ale przez całą kurację utrzymało efekt pielęgnacji skóry – pisze Pani Renata z Opola.

Polecam cały zestaw kuracji Pityver. Kosmetyki działają szybko, a efekty są długofalowe. Zastosowanie każdego z kosmetyków zestawu jest proste. Produkty dobrze się aplikują, są bardzo wydajne i delikatne, nawet dla wrażliwej skóry – pisze Pani Laura.

Podsumowanie

Łupież pstry występuje nie tylko na głowie, ale też na innych częściach ciała, dlatego warto skierować się do lekarza, by postawił prawidłową diagnozę oraz, by rozpoczął odpowiednie leczenie. Warto także zwrócić uwagę na zastosowanie dermokosmetyków na bazie naturalnych i aktywnych składników, takich jak selen, sól Epson, czy glukonian cynku.

FAQ – Łupież pstry

1. Jaka jest przyczyna łupieżu pstrego?

Łupież pstry to choroba skóry, która powstaje w wyniku zakażenia grzybem z gatunku Malassezia. Żerujący na skórze pasożyt powoduje powstawanie charakterystycznych, pstrych plam, które odcieniem znacznie różnią się od koloru skóry chorego. Objawy nasilają się pod wpływem wilgotności i wysokiej temperatury otoczenia. Pożywką dla grzyba jest martwy naskórek i sebum.

2. Czy łupież pstry jest chorobą zakaźną?

Tak, łupież pstry to dermatologiczne schorzenie, którym łatwo się zarazić. Grzyb najczęściej przenosi się na osoby z obniżoną tymczasową odpornością. Zakażeniu sprzyja również wilgotna i ciepła pogoda. Wśród czynników przyspieszających zakażenie wyróżnia się również zmiany hormonalne, problem z nadmiernym poceniem się i przetłuszczającą się skórę. Do zakażenia może dojść poprzez używania wspólnych ręczników, ubrań lub akcesoriów.

3. Czy leczenie łupieżu pstrego wymaga konsultacji lekarza?

Tak, chociaż choroba jest bardzo łatwa w diagnostyce, niezbędna jest konsultacja lekarza, w celu zapobiegania rozsiewania choroby na inne osoby i zatrzymania rozprzestrzeniania się grzyba na skórze chorego. Co ważne, łupież pstry ma tendencję do nawrotów, tym bardziej niezbędne jest wdrożenie odpowiedniej terapii, skutecznie eliminującej grzyba.

4. Czy łupież pstry można leczyć domowymi sposobami?

Tak, współpraca i postawa pacjenta, a także przestrzeganie przez niego zasad higieny jest bardzo ważne i ma kluczowe znaczenie w powodzeniu terapii. W leczeniu domowym zaleca się stosowanie specjalnych dermokosmetyków, wspomagających leczenie choroby i łagodzenie jej objawów.

5. Jakie substancje aktywne wspomagają łagodzenie przebiegu łupieżu pstrego?

Leczenie łupieżu pstrego wspomagają następujące substancje aktywne: biała glinka, siarczek selenu, czy cynk.

---

Bibliografia

1. Adamski Z., Badania nad rolą drożdżaków lipofilnych Malassezia furfur (Pityrosporum ovale, Pityrosporum orbiculare) w różnych dermatozach, 1995
2. Szymańska M., Baranowski A., Płachta D., Przegląd preparatów najczęściej stosowanych w leczeniu chorób grzybiczych, 2007
3. Jo J.H., Kennedy E.A Kong H.H., Topographical and physiological differences of the skin mycobiome in health and disease, 2016
4. Dworecka-Kaszak B., Adamski Z., Zakażenia grzybami z rodzaju Malassezia, 2005
5. Baran W., Batycka A., Baran E., Leczenie zakażeń grzybiczych skóry gładkiej, skóry owłosionej głowy, paznokci i błon śluzowych, 2008