Pirokton olaminy należy do najczęściej stosowanych substancji aktywnych w kosmetykach o działaniu przeciwłupieżowym i przeciwgrzybiczym. Poznaj go bliżej, zanim zdecydujesz się na zakup produktu z tym składnikiem i stosuj go świadomie, wykorzystując pełnię jego właściwości.
Spis treści:
- Funkcja w produkcie
- Działanie kosmetyczne
- Bezpieczeństwo
- Alergiczność
- Wpływ na środowisko
- Pochodzenie
- Dodatkowe informacje
- FAQ
- Bibliografia
Funkcja w produkcie
Pirokton olaminy pełni liczne funkcje w kosmetyku. Ma właściwości przeciwłupieżowe i przeciwgrzybicze, niweluje także świąd skóry. Poza tym pełni też rolę konserwantu w produkcie kosmetycznym, dzięki czemu przeciwdziała rozwojowi drobnoustrojów i tym samym wydłuża trwałość specyfiku.
Działanie kosmetyczne
Pirokton olaminy jest stosowany przede wszystkim w preparatach o działaniu przeciwłupieżowym, głównie szamponach. Składnik ten pomaga zahamować rozrost drożdżaków gatunku Malassezia Furfur. Ponadto przywraca prawidłową mikroflorę naskórka, co zmniejsza ryzyko nawrotu łupieżu. Pirokton olaminy wykorzystuje się także w produktach na łojotokowe zapalenie skóry. Ma bowiem nie tylko właściwości przeciwgrzybicze, ale też przeciwzapalne i antybakteryjne. Składnik pomaga skutecznie oczyszczać warstwę rogową naskórka oraz przeciwdziała nadmiernemu łuszczeniu się skóry. Sprawia, że skalp odzyskuje równowagę i normalizuje nadmierne przetłuszczanie się włosów.
Bezpieczeństwo
Pirokton olaminy to składnik bezpieczny dla skóry i włosów. Trzeba jedynie pamiętać, by jego zawartość w kosmetyku nie przekraczała 1% w przypadku preparatów do spłukiwania (np. szampony), oraz 0,5% w produktach pozostawianych do wchłonięcia (np. kremach). Składnik ten może być stosowany przez kobiety w ciąży.
Alergiczność
Pirokton olaminy to składnik bezpieczny dla skóry i włosów. Trzeba jedynie pamiętać, by jego zawartość w kosmetyku nie przekraczała 1% w przypadku preparatów do spłukiwania (np. szampony), oraz 0,5% w produktach pozostawianych do wchłonięcia (np. kremach). Składnik ten może być stosowany przez kobiety w ciąży.
Wpływ na środowisko
Brak informacji o negatywnym wpływie priroktonu olaminy na środowisko.
Pochodzenie
Prirokton olaminy jest składnikiem syntetycznym (powstałym na drodze syntezy chemicznej).
Dodatkowe informacje
W tabeli poniżej zostały przedstawione najważniejsze informacje dotyczące piroktonu olaminy:
| Jak działa pirokton olaminy? | Pirokton olaminy działa przeciwgrzybiczo, redukuje łupież i przywraca właściwą mikroflorę skalpu, dzięki czemu pomaga zapobiegać jego nawrotom. Zmniejsza też przetłuszczanie się skóry głowy oraz łagodzi jej świąd. |
| Z czego składa się substancja o nazwie pirokton olaminy? | Pirokton olaminy to organiczny związek chemiczny będący połączeniem soli piroktonu i etanoloaminy. |
| W jakich preparatach znajdziemy pirokton olaminy? | Substancja ta jest wykorzystywana w preparatach kosmetycznych stosowanych na takie dolegliwości jak: łupież, łupież pstry, a także łojotokowe zapalenie skóry. Są to przede wszystkim szampony przeciwłupieżowe, a także kremy czy spraye. Można spotkać również lakiery do paznokci o działaniu przeciwgrzybiczym, zawierające ten składnik. |
| W jakim stężeniu stosuje się pirokton olaminy w kosmetykach? | Zawartość piroktanu olaminy w preparatach do spłukiwania nie może przekraczać jednego procenta. W produktach pozostawianych na skórze do wchłonięcia dopuszczalne stężenie wynosi 0,5%. |
Dobroczynne właściwości piroktonu olaminy od wielu lat są wykorzystywane w preparatach kosmetycznych o działaniu przeciwgrzybiczym, przeciwłupieżowym i przeciwłojotokowym. Zaletą tego składnika jest jego wysoka skuteczność, a przy tym bardzo niewielkie ryzyko wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych dla skóry - mówi Karolina Formela, kosmetolog
Opinie potwierdzą działanie piroktonu olaminy
Pirokton olaminy posiada wiele dobroczynnych właściwości. Zapewnia działanie:
- przeciwłupieżowe,
- przeciwgrzybicze,
- antybakteryjne,
- przeciwzapalne,
- przeciwświądowe,
- seboregulujące.
Stosuję kosmetyki z piroktonem olaminy od kilku miesięcy i w końcu zapomniałam o łupieżu. Ponadto moje włosy przetłuszczają się znacznie mniej niż kiedyś. Jestem bardzo zadowolona – mówi pani Maria z Lublina
Podsumowanie
Pirokton olaminy to składnik o kompleksowym działaniu. Sprawdzi się idealnie w przypadku pielęgnacji skóry z takimi dolegliwości jak: łupież suchy, łupież tłusty, łupież pstry, a także przy łojotokowym zapaleniu skóry. Pirokton olaminy jest stosowany także jako substancja konserwująca oraz zapobiegająca rozwojowi drobnoustrojów w kosmetyku.
FAQ
1. Czy pirokton olaminy jest skuteczny w walce z łupieżem?
Pirokton olaminy skutecznie redukuje łupież i oczyszcza skalp z nadmiaru sebum. Pozwala również przeciwdziałać nawrotom łupieżu, dzięki działaniu normującemu mikroflorę skóry głowy.
2. Jak działa pirokton olaminy?
Pirokton olaminy zwalcza grzyby z rodzaju Malassezia, normuje pracę gruczołów łojowych, a także zapewnia prawidłowe złuszczanie się naskórka.
3. Czy pirokton olaminy może powodować skutki uboczne?
Pirokton olaminy jest dobrze tolerowany przez skórę, nie podrażnia jej i nie wysusza. Może być stosowany przez dłuższy czas.
4. Czy pirokton olaminy jest bezpieczny w ciąży?
Pirokton olaminy zawarty w kosmetyku nie wywiera wpływu na płód. Może więc być stosowany przez kobiety w okresie prenatalnym.
Bibliografia:
1. Baran E., Szepietowski J., Maleszka R. i wsp., Łojotokowe zapalenie skóry i łupież: konsensus postępowania terapeutycznego. Wytyczne rekomendowane przez Polskie Towarzystwo Dermatologiczne, „Dermatologia Kliniczna”, 8/2006
2. Lodén M, Wessman C., The antidandruff efficacy of a shampoo containing piroctone olamine and salicylic acid in comparison to that of a zinc pyrithione shampoo, „International Journal of Cosmetic Science”, 8/2000, 22(4)
3. Schmidt-Rose T. , Braren S. et al., Efficacy of a piroctone olamine/climbazol shampoo in comparison with a zinc pyrithione shampoo in subjects with moderate to severe dandruff, „International Journal of Cosmetic Science”, 6/2011, 33 (3)
4. Zawirska A., Grzyby z rodzaju Malassezia. Nowe informacje, „Postępy Dermatologii i Alergologii”, 2/2004
