Różowe plamy na ciele

Różowe plamy na skórze to dość częsty problem dermatologiczny, który może dotknąć osoby w każdym wieku. Mogą one przybierać różne kształty i rozmiary, a także pojawiać się w różnych miejscach na ciele. Mimo że w większości przypadków nie są one związane z poważnymi chorobami skóry, zawsze warto zwrócić na nie uwagę i skonsultować się z lekarzem dermatologiem, aby wykluczyć ewentualne poważne schorzenia.

W tym artykule dowiesz się, jakie mogą być przyczyny różowych plam na skórze, jakie objawy mogą towarzyszyć tym zmianom, a także jakie metody diagnostyczne i lecznicze stosuje się w przypadku różowych plam na ciele.

Spis treści:

1. Dlaczego na ciele pojawić mogą się różowe plamy?
2. Łuszczyca
3. Różowy łupież Giberta
4. Łupież pstry
5. Trądzik różowaty
6. Swędzące różowe plamy na ciele
7. Atopowe zapalenie skóry
8. Wyprysk kontaktowy
9. Podsumowanie

Dlaczego na ciele pojawić mogą się różowe plamy?

Różowe plamy na ciele pojawiają się, ponieważ na kondycję skóry wpływa m.in. styl życia, sposób odżywiania, opalanie. Natomiast lokalizacja, odcień plam, a także intensyfikacja, zależą od wieku, ale też czynnika, który wpłynął na powstanie zmiany na ciele. Ponadto pewne zmiany skórne są następstwem błędów pielęgnacyjnych. Są również takie, których przyczyną jest choroba dermatologiczna. Skóra jest wyjątkowo czuła na problemy zdrowotne – plamy na ciele, mogą sygnalizować jakieś schorzenie lub towarzyszyć trwającym już jakiś czas chorobom.

Łuszczyca

Łuszczyca to przewlekła choroba skóry, która powstaje, gdy komórki skóry zaczynają się zbyt szybko namnażać. Jest to wynik nieprawidłowej reakcji układu odpornościowego, który atakuje zdrowe komórki skóry. W rezultacie na skórze pojawiają się czerwone plamy, które często są pokryte srebrzysto-białymi łuskami.

Najczęściej łuszczyca występuje na łokciach, kolanach, skórze głowy, dolnej części pleców oraz na zgięciach, takich jak łokcie i kolana. Różowe plamy na ciele mogą mieć różne rozmiary – mogą być małe i pojedyncze lub zajmować większe obszary skóry. Towarzyszyć im może swędzenie, pieczenie lub uczucie dyskomfortu.

Istnieje kilka rodzajów łuszczycy, z których najczęstsze to łuszczyca plackowata i łuszczyca kropelkowa. Łuszczyca plackowata charakteryzuje się występowaniem czerwonych placków pokrytych srebrzystymi łuskami, podczas gdy łuszczyca kropelkowa objawia się drobnymi, czerwonymi plamkami na skórze. Istnieją również inne, rzadsze formy łuszczycy, takie jak łuszczyca krostkowa, łuszczyca stawowa, łuszczyca skórna i łuszczyca paznokci.

Przyczyny łuszczycy nie są w pełni poznane, ale wiadomo, że istnieje kombinacja czynników genetycznych i środowiskowych. Osoby z predyspozycją genetyczną mają większe ryzyko rozwoju choroby, a różne czynniki, takie jak stres, infekcje, urazy skóry czy niektóre leki, mogą wywołać jej wystąpienie lub zaostrzenie.

Mimo że nie ma możliwości całkowitego wyleczenia łuszczycy, istnieje wiele sposobów leczenia, które pomagają kontrolować objawy. Mogą to być leki przeciwpłaszczykowe, kortykosteroidy, leki immunosupresyjne, fototerapia (leczenie światłem), kąpiele w soli morskiej czy dieta. Pomogą również specjalistyczne dermokosmetyki.

Różowy łupież Giberta

Różowe plamy na ciele, które są łupieżem Giberta nie należą do groźnych, choć mogą swędzieć. Ogólna kondycja chorujących na tę odmianę, jest dobra. Wykwitem pierwotnym jest bladoróżowa plama, kilkucentymetrowa, lekko złuszczająca się obwodowo, tzw. blaszka macierzysta. Po 6-10 dniach na tułowiu, rękach i nogach pokazują się liczne wykwity – symetryczne, o wiele mniejsza od blaszki macierzystej. Zmiany mają układ choinki, ponieważ długa oś przebiega wzdłuż linii rozszczepów skórnych. Choroba utrzymuje się przez 3 nawet do 6 tygodni, po czym samoistnie ustępuje.

Przyczyną występowania tego rodzaju różowych plam na ciele może być wirus opryszczki typu 7 (HHV-7) – jako reakcja immunologiczna na zakażenie. Jednak łupież Gilberta nie rozwija się u wszystkich zakażonych. Zatem możliwe, że jest to także związane z predyspozycjami genetycznymi. Nie prowadzi się też jakiejś specjalistycznej terapii farmakologicznej, ale stosuje się leki antyhistaminowe, by zlikwidować swędzenie, przesuszenie, czy zaczerwienienie skóry, ponadto konieczna jest pielęgnacja ciała emolientami.

Łupież pstry

Swędzące różowe plamy na ciele

Różowe plamy na ciele, które swędzą mogą być wynikiem różnych czynników dermatologicznych. Oto kilka możliwych przyczyn:

1. Pokrzywka: Jest to reakcja alergiczna IgE-zależna, charakteryzująca się nagłym pojawieniem się swędzących, rumieniowych dermograficznych plam (świądź). Może być spowodowana uwalnianiem histaminy i innych mediatorów zapalenia w odpowiedzi na różne czynniki alergiczne.
2. Kontaktowe zapalenie skóry: Swędzące różowe plamy mogą wynikać z kontaktu skóry z alergenami lub drażniącymi substancjami, które inicjują proces zapalny w skórze. Mechanizm odpowiedzi immunologicznej zależy od mechanizmu alergii typu IV lub typu natychmiastowego (typu I).
3. Skórne infekcje: Infekcje grzybicze, bakteryjne lub wirusowe mogą prowadzić do wystąpienia rumieniowych plam na skórze, które są często swędzące. Różne mikroorganizmy mogą wywoływać różne reakcje zapalne w skórze.
4. Choroby zapalne skóry: Choroby takie jak łuszczyca, trądzik różowaty, atopowe zapalenie skóry czy wyprysk kontaktowy mogą powodować pojawienie się swędzących, rumieniowych plam na skórze. Mechanizmy immunologiczne i procesy zapalne odgrywają kluczową rolę w tych schorzeniach.
5. Uczulenie na leki: Niektóre leki mogą wywoływać reakcje alergiczne typu natychmiastowego lub opóźnionego, które manifestują się w postaci rumieniowych plam na skórze, często z towarzyszącym świądem.
6. Niekiedy swędząca skóra może wskazywać nawet na choroby hematologiczne, cukrzycę, schorzenia wątroby, niedoczynność tarczycy.

Przy obserwacji swędzących różowych plam na skórze, zaleca się skonsultowanie się z dermatologiem, który przeprowadzi szczegółowe badanie kliniczne, przeprowadzi testy alergiczne i zidentyfikuje podstawową przyczynę objawów.

Atopowe zapalenie skóry

Mechanizm Atopowego Zapalenia Skóry polega na zaburzeniu funkcji bariery naskórkowej, szczególnie filagryny, która jest niezwykle ważną proteiną budującą naskórek. Przy tej chorobie zmniejsza się synteza naturalnego czynnika nawilżającego, a do tego zmniejsza się poziom tak cennych ceramidów, dokładnie na międzykomórkowym obszarze lipidowym. W konsekwencji czego skóra staje się sucha, podatna na uszkodzenia i mikrourazy.

Jest to choroba uwarunkowana genetycznie, gdyż dochodzi do: zaburzeń układu immunologicznego, jak wspomnieliśmy wyżej, uszkodzenia bariery naskórkowej, w grę wchodzą także czynniki środowiskowe. Geny tak działają, że układ odpornościowy wadliwie odpowiada na nawet małe dawki antygenów, wytwarzając nadmiernie przeciwciała IgE, skierowane celowo przeciwko alergenom. To powoduje, że cierpiący z powodu AZS może reagować na najróżniejsze alergeny środowiskowe (pyłki roślin, sierść, pokarmy).

Dawniej AZS nosiło nazwę: świerzbiączka Besniera, obecnie znana także jako: wyprysk alergiczny, alergiczne zapalenie skóry, jak również egzema, czy wyprysk atopowy. Nie zależnie od nazwy, należy wiedzieć, że jest to choroba zapalna, przewlekła, u niektórych nawrotowa. Najważniejszy objaw do zdiagnozowania właśnie tej choroby jest nieustający świąd, który nasila się szczególnie w nocy. Powoduje on, że chory wciąż się drapie, pogarszając jeszcze bardziej swój stan, ponieważ pogłębia powstałe już zmiany skórne, powodując pogrubienie naskórka i strupy.

Ponadto inne charakterystyczne symptomy wskazujące na AZS to:

• początek choroby wystąpił przed upływem 2 roku życia,
• zmiany umiejscowione stosownie do wieku,
• u któregoś z członków występuje katara sienny lub astma,
• atopia,
• nasilona suchość skóry,
• swędzące i piekące wykwity,
• zmiany występują z okresami remisji i zaostrzeń, ale zawsze nawracają – nawet bez jakiejś istotnej przyczyny,
• zmiany na skórze mogą pojawić się nawet do 48 godzin po kontakcie z źródłem alergenu.

Wygląd skóry chorego na AZS:

Na ciele, w miejscach charakterystycznych dla AZS pojawia się coraz więcej różowych, a nawet wpadających w czerwony kolor plamek i grudek, przypominających liszaj. A na skutek drapania – przeczosy. Co prowadzi do tego, że skóra ma wygląd natłuszczonego pergaminu, a staje się przezroczysta i sucha. Grudki często się mnożą i rozlewają (główna lokalizacja to: łokcie, kolana, szyja, kark, dłonie, a także twarz oraz stopy).

Czynniki wpływające na nasilenie objawów azs:

• stres, choroby układu pokarmowego, infekcje wirusowe lub bakteryjne,
• alergeny,
• nadmierna aktywność fizyczna,
• zła dieta i alergie pokarmowe,
• niedobory niektórych witamin i minerałów, takich jak witamina D i cynk,
• niektóre kosmetyki, zwłaszcza te zawierające substancje chemiczne, mogą podrażniać skórę i nasilać objawy AZS,
• klimat: suchy i zimny klimat, niskie lub wysokie temperatury, nagłe zmiany temperatury, wilgotność powietrza, kurz, dym tytoniowy, zanieczyszczenia powietrza.

Dlaczego przy AZS dochodzi do częstych infekcji grzybiczych?

Podczas gdy Atopowe zapalenie skóry się nasila, swój udział w tym mogą mieć też grzyby. Jest to związane z wrodzonym ubytkiem aktywności przeciwgrzybicznej, czyli utratą ciągłości warstwy rogowej skóry, a dalej, zwiększonej przepuszczalności naskórka i utraty wody, przez co naskórek pęka.

AZS powoduje często kolonizację trzech rodzajów grzybów:

• Trichophyton rubrum,
• Candida sp.,
• Malassezia.

Drożdżak Malassezia jeśli ma do tego dobre warunki jest w stanie wywołać infekcję skórną, a ostatecznie układową. Jest składnikiem fizjologicznej flory człowieka, kolonizuje warstwy rogowe naskórka (najczęściej są to okolice łojotokowe).

Fazy Atopowego Zapalenia Skóry:

• niemowlęca – do 2 roku życia (wysięki obejmują twarz, skórę główki, kończyn i tułowia),
• dziecięca – od 3 do 11 roku życia (zmiany można zauważyć na zgięciach łokciowych oraz podkolanowych, a także na karku i nadgarstkach. Może wystąpić łupież biały),
• młodzieżowa, a jednocześnie osób dorosłych – od 12 do 23 roku życia, a nawet później (zmiany na twarzy i skórze głowy, tułowiu, kończynach, jak również powierzchni grzbietowej skóry dłoni. Tutaj może też wystąpić pogrubienie skóry),

Co ważne – nie każdy chorujący przechodzi wszystkie trzy fazy, jednak wspólny mianownik dla wszystkich z AZS, to zawsze jest uporczywy świąd skóry.

Jak radzić sobie z AZS?

W przypadku podejrzenia AZS kontaktuj się z dermatologiem, który Tobą pokieruje. Obejrzy zmiany, ewentualnie wyśle Cię na odpowiednie badania alergologiczne, po czym podejmie właściwe leczenie. Nie zapominaj o emolientach i dermokosmetykach, bazujących na naturalnych składnikach, jak również ochronie przeciwsłonecznej, która zawsze jest potrzebna. Staraj się prowadzić zdrowy tryb życia oraz unikać wszelkich alergenów, by nie nasilać objawów choroby.

Na różowe plamy na ciele spowodowane AZS – wybierz Atopicin!

Różowe plamy na ciele, czy inne niepokojące objawy tego typu, powinny zawsze skłonić chorego do konsultacji dermatologicznej. Dobrym rozwiązaniem przy skłonnościach do różnych schorzeń skórnych jest odpowiednia pielęgnacja emolientami lub innymi, dostosowanymi dermokosmetykami, jak na przykład Atopicin.

W skład zestawu wchodzi:

• szampon,
• balsam do mycia ciała,
• balsam natłuszczający do ciała,
• krem na dzień,
• krem na noc,
• krem pod oczy i na powieki,
• mazidło do suchej skóry,
• olejek myjący do twarzy.

Można je wszystkie kupić razem, pojedynczo lub skomponować sobie odpowiedni zestaw, np. do twarzy, ciała, czy mycia. Dermokosmetyki opierają się na naturalnych składnikach aktywnych, takich jak: oleje, ekstrakty, wyciągi i inne, np.: pantenol, mocznik, alantoina, czy kwas mlekowy. Preparaty sprawiają, że skóra nie odparowuje wody, ale zatrzymuje ją, przez co staje się dogłębnie nawilżona. Poza tym łagodzą oraz regulują pracę gruczołów łojowych – jest to niezwykle istotne, bo skutecznie niwelują powstałe problemy. Nie zawierają zbędnych substancji, które mogłyby przyczynić się do pogorszenia stanu skóry.

Wybierając zestaw Atopicin:

• nawilżysz skórę,
• załagodzisz przykre objawy jak swędzenia oraz pieczenie skóry,
• odżywisz i wypielęgnujesz skórę twarzy i ciała,
• odbudujesz podrażnioną skórę,
• zmniejszysz objawy AZS.

Wyprysk kontaktowy – pochodzenie i różnice

Niealergiczny wyprysk kontaktowy

Wyprysk kontaktowy powstaje poprzez kontakt z alergenami u osób uczulonych. Bardzo często substancją uczulającą są detergenty, chemikalia (z masowej produkcji), składniki perfum, czy nikiel. Substancje drażnią, bezpośrednio uszkodzą skórę – co oznacza wyprysk kontaktowy z podrażnienia, a nie z uczulenia na substancję. Najczęściej wypryski kontaktowe występują u dorosłych, częściej u kobiet.

Wyprysk kontaktowy – jak wygląda:

Głównym objawem wyprysków kontaktowych na skórze jest przede wszystkim silny świąd. Dodatkowo pojawiają się krostki, zaczerwienienie lub pęcherzyki, tworząc różowe plamy na ciele. Skóra może być łuszcząca. Poprzez drapanie, dochodzi do mechanicznego przerwania łączności naskórka, co dodatkowo powoduje nadżerki.

Czym się charakteryzuje alergiczny wyprysk kontaktowy?

Cechy charakterystyczne to zajęcie skóry rąk i palców – tutaj stan zapalny jest nasilony głównie po grzbietowej stronie dłoni. Ale to nie wszystko. Zmiany znajdują się w miejscu kontaktu z przedmiotami uczulającymi. Łatwo się domyślić, że jeśli zmiany znajdują się w okolicy oczodołów, to najczęściej swój wpływ mają najczęściej alergeny w postaci lotnej (tutaj wyraźne są obrzęki i stany zapalne). Lokalizacja wykwitów skórnych to głównie: dłonie, ramiona, twarz, narządy płciowe.

Wykwitem pierwotnym jest grudka wysiękowa i pęcherzyk. W zależności od nasilenia zmian zapalnych wyprysk kontaktowy może być ostry lub podostry. W tym drugim przypadku dodatkowo rumień, grudki i pęcherzyki, zmiany wysiękowe i nadżerki są nasilone. Przewlekłe ogniska chorobowe mają słabo odgraniczone zmiany, znikają bez śladu.

Czas trwania wyprysku kontaktowego w głównej mierze zależy od rodzaju alergenu, czasu jego wykrycia, unikanie go – jeśli się da. W grę wchodzą także czynniki drażniące, czy alergeny. Co ważne, dużo zależy od kontaktu z alergenem, ponieważ im ten kontakt był dłuższy, tym gorzej, ponieważ też czas trwania wykwitów skórnych będzie dłuższy. U niektórych osób obserwuje się je przez kilka tygodni, u innych będą nawracać latami.

Z trzydziestu najbardziej powszechnych alergenów, trzeba rozpoznać alergen, który potwierdza się dodatnimi wynikami testów płatkowych. Wykwity tego typu oczywiście swędzą!

W przypadku podejrzenia takich zmian kontaktowych należy jak najszybciej udać się do odpowiedniego lekarza. Specjalistą od leczenia chorób skórnych jest dermatolog.

Podsumowanie

Podsumowując, różowe plamy na ciele mogą być wynikiem różnych czynników dermatologicznych, takich jak reakcje alergiczne, infekcje skóry, choroby zapalne skóry czy uczulenie na leki. Istotne jest prowadzenie zdrowego stylu życia oraz odpowiednia pielęgnacja ciała za pomocą specjalistycznych emolientów i dermokosmetyków opartych na naturalnych składnikach aktywnych.

Regularne stosowanie emolientów, które działają nawilżająco i kojąco na skórę, może przynieść ulgę i łagodzić objawy swędzenia oraz zmniejszać zaczerwienienie plam. Dermokosmetyki, opracowane specjalnie dla skóry z problemami, mogą zawierać składniki o działaniu przeciwzapalnym, antyoksydacyjnym i regenerującym, które pomagają w utrzymaniu zdrowego stanu skóry. Jednakże, niezależnie od zastosowanych środków pielęgnacyjnych, ważne jest skonsultowanie się z dermatologiem, który będzie w stanie przeprowadzić dokładne badanie skóry, postawić trafną diagnozę i zalecić odpowiednie leczenie.

---

Bibliografia:

1. Kurzawa, R., Wanat-Krzak, M., Widerska-Kurzawa, A., Atopowe zapalenie skóry. Poradnik lekarzy. Wydawnictwo Help-Med. Kraków 2009.
2. Sadowska-Przytocka A., Jenerowicz D., Porębski G., Wachal M., Dermatologia w praktyce, 2018.
3. Jones S. N., Pozbądź się chorób skóry, 2017