Mocznik znajdziemy naturalnie w ludzkim organizmie. Ale to także składnik kosmetyczny, występujący pod nazwą INCI urea lub karbamid. Mocznik wchodzi w skład NMF, czyli naturalnego czynnika nawilżającego skórę. Ale to tylko część z jego możliwości.
Spis treści:
Funkcja w produkcie
Składnik aktywny, który dodatkowo zapobiega wysychaniu lub krystalizacji produktu przy ujściu butelki.
Działanie kosmetyczne
Działanie mocznika różni się w zależności od stężenia. W stężeniach 3%-10% działa zmiękczająco, wygładzająco i nawilżająco. Od 10%-50% silnie złuszcza i zmiękcza. Im większa ilość mocznika w produkcie, tym silniejsze złuszczanie.
Jest to więc substancja aktywna o właściwościach:
- kojących,
- gojących,
- leczniczych,
- nawilżających,
- złuszczających,
- antyseptycznych,
- antybakteryjnych,
- łagodzących swędzenie,
- wzmacniająca naczynia krwionośne.
Mocznik to cenny surowiec kosmetyczny, który jednakże może zwiększać penetrację innych składników preparatu przez skórę. Dlatego należy zachować ostrożność podczas tworzenia receptur ze składnikami, których ocena bezpieczeństwa opiera się na braku przenikania – producenci kosmetyków mają to na uwadze, a konsument powinien zachować ostrożność przy stosowanie łącznie kilku różnych preparatów, w tym z mocznikiem – Natalia Cholak, kosmetolog
Bezpieczeństwo
Bezpieczeństwo czystej substancji. Brak toksyczności nawet w wysokim stężeniu.
Alergiczność
Słabe działanie alergenne. Drugi stopień w pięciopunktowej skali.
Słabe działanie komedogenne. Może nasilać objawy trądzikowe. Również dwa na pięć.
Wpływ na środowisko
Nieznany.
Pochodzenie
Substancja syntetyczna.
Dodatkowe informacje
| Czym jest mocznik? |
|
| Z czego składa się mocznik? | Substancja otrzymywana w w reakcji dwutlenku węgla z amoniakiem Jest białym, krystalicznym proszkiem |
Mocznik – poznaj jego właściwości
Mocznik ma zastosowanie w produktach kondycjonujących do skóry suchej i szorstkiej, ponieważ jest silnym humektantem – wiąże cząsteczki wody w skórze, znacznie podnosi więc jej nawilżenie. Dodaje włosom elastyczności i zapobiega elektryzowaniu. W niskich stężeniach do 10% działa także zmiękczająco. W wysokich ma zdolność keratolityczne – do złuszczania naskórka, co wykorzystuje się w preparatach do stóp na zrogowacenia. Działa buforująco na odczyn pH kosmetyków.
Chciałabym podpowiedzieć dobry preparat na łuszczycę – emulsję Psorisel z mocznikiem. Mocno nawilża skórę i zmiękcza zeskorupiałe zmiany. Pomaga się skórze złuszczyć i oczyścić ze zmian – twierdzi pani Klara z Tarnowskich Gór
Mocznik – podsumowanie
Mocznik to składnik o dużym potencjale kosmetycznym. Nie mogą go jednak stosować osoby z podrażnioną skórą i uczulone na urea. W zależności od stężenia: nawilża i zmiękcza lub złuszcza. Jest pomocny w przypadku skóry suchej i zrogowaciałej.
FAQ
1. Kiedy warto stosować krem nawilżający z mocznikiem?
Zawsze, gdy skóra robi się sucha. Takim szczególnym wskazaniem jest okres menopauzy, gdy skóra robi się wiotka i odwodniona na stałe. Warto także stosować kosmetyki z mocznikiem na choroby skóry związane z przesuszeniem np. w ŁZS i łuszczycy. Mocznik znajdziemy go np. w dermokosmetykach naturalnych na łuszczyce Psorisel.
2. Jakie stężenie mocznika jest odpowiednie do danych problemów skórnych?
Mocznik w stężeniu 2 proc. działa nawilżająco, 3-10 proc.– zmiękczająco, do stóp, 10% – działa przeciwbakteryjne w tonikach do skóry trądzikowej, 10-30 proc. – rozrywa wiązania wodorowe keratyny, ułatwiając wnikanie w głąb skóry substancji aktywnych kosmetyków albo leków, 30-40 proc. – złuszcza skórę, wykorzystywany w peelingach, 40-50 proc. i więcej – silnie złuszcza, ale wydawany jest wyłącznie na receptę w leczeniu rybiej łuski, łuszczycy i atopii.
3. Jak wykorzystuje się mocznik w zastosowaniach leczniczych?
Mocznik sprawdza się podczas miejscowego leczenia zainfekowanych ran, ponieważ wykazuje działanie antyseptyczne i złuszczające. Dzięki temu usuwa martwe komórki, co sprzyja zabliźnianiu. Wykorzystuje się go także do leczenia kurzajek oraz po oparzeniach słonecznych jako opatrunek dla skóry. Dodatkowo ma właściwości przeciwświądowe wykorzystywane w łuszczycy i łojotoku.
Bibliografia:
1. Szklarczyk M., Goździalska A., Jaśkiewicz J., Choroby oraz pielęgnacja skóry głowy i włosów: Stan skóry wykładnikiem stanu zdrowia, Oficyna Wydawnicza AFM, Kraków, 2012
2. Brzezińska-Wcisło L., Wcisło-Dziadecka D., Lis-Święty A., Trzmiel D., Łupież i łojotokowe zapalenie owłosionej skóry głowy – patogeneza, obraz kliniczny oraz aspekty terapeutyczne: Postępy Dermatologiii Alergologii, 2007
3. Nowicka D., Choroby łojotokowe skóry: Procedury zabiegów kosmetycznych, KosMed, Wrocław, 2011
4. Jones S.N., Pozbądź się chorób skóry, 2017
5. Reich K., Łuszczyca jako układowa choroba zapalna, 2012
